• Mimari Proje

  MAS MİMLAB

Günümüz yerleşkesi; teoriden pratiğe, öğrenciden kentliye, erişim ve etkileşimden beslenen bir üretim merkezi olarak tanımlanır. Bu tanım, üst ölçekte yerleşkenin doğal ve sosyal çevresi ile ilişkisini, mimari ölçekte ise programı oluşturan disiplinlerin birbirleriyle diyalogunu pekiştirmeyi gerektirir.

Yerleşim için belirlenen iki ana stratejiden ilki, araziyi iki yakaya ayıran dere hattını birleştirici bir ana omurga olarak tanımlar ve bu hat boyunca birbirine temas eden sosyal ve ortak programları sıralar. Bir sonraki adımda ise tüm akademik birimler bu sosyal omurgaya eklemlenir.

Yerleşke içerisinde fiziksel konumundan ötürü bütünden farklılaşarak dikkat çeken, ancak onu bu özellikleriyle de oldukça güçlü bir şekilde besleyen arazi parçaları dikkat çeker. Birincil mikrokozmos olarak adlandırılan bu alanlar özelliklerini yerden; sahip oldukları bitkisel dokulardan, rakım farklarından, stratejik konumlarından ya da vista noktalarından alırlar. Aslında bir nevi karakteristik bir boşluğu çerçeve içine alarak koruma altına alırlar. Tasarım kurgusunun ilk adımı bu noktada atılır ve öncelikle negatif alanlar olarak nitelendirilen bu mikrokozmoslar yani boşluklar sabit tutularak pozitif yani yapılaşacak alanlar kurgulanmaya başlar. İkincil mikrokozmoslar ise bu odak noktalarına yardımcı olan ve açık alan ihtiyaçlarına cevap veren karşılaşma alanları olarak yapılaşma kurgusu ile birlikte şekillenir.